"Η αρχή του Hawking"

Διάβασα λοιπόν το εξής από το εκλαϊκευμένο του Hawking

"Το χρονικό του χρόνου. «Από τη μεγάλη έκρηξη ως τις μαύρες τρύπες. Κάτοπτρο, σελ. 31, 1998 " ότι "οι Έλληνες μιλούσαν για καταστροφές ή κατακλυσμούς που ξαναφέρνουν τον άνθρωπο στην αρχή" (Πλατωνική θέση) ενώ συνεχώς αναφέρει "ότι τα ερωτήματα για το αν το Σύμπαν είχε μια αρχή στο χρόνο και αν είναι περιορισμένο στο χώρο, τα εξέτασε ο Kant το 1781 μ.Χ.! "

Η θέση αυτή μου έφερε οργή και γέλιο μαζί, όπως το ίδιο επίσης λέγοντας σε άλλη σελίδα ή στην εισαγωγή, δεν έγραψε σε αυτό το βιβλίο ούτε μια εξίσωση γιατί δεν θα πούλαγε. 

Επειδή όπως βλέπουμε η ιστορία ξαναγράφεται και όπως αναφέρει στην εισαγωγή ο Sagan "ο Hawking, το ’80 πρότεινε μια κβαντική θεωρία για τη δημιουργία του σύμπαντος, τη θεωρία της κυματοσυνάρτησης του σύμπαντος με βασική αρχή: οι οριακές συνθήκες του Σύμπαντος είναι ότι δεν έχει όρια" !

που επίσης δεν είναι καθόλου καινούργιο, αλλά όπως ως γνωστό είναι αναχρονισμός πάνω από 2500 χρόνων.

Πιστεύω ότι στο αντικείμενο της φιλοσοφίας, τερατουργίες του είδους πρέπει τουλάχιστον νοητά να απορρίπτονται, ασχέτως του μεγέθους του εν λόγω δασκάλου, που ίσως δεν γνωρίζει στοιχειώδη ιστορία ή την έχει ξεχάσει ή πιθανώς (απίθανο) να έπεσε στην πλάνη από τα γραπτά του ίδιου του Kant. Για παράδειγμα ο Αριστοτέλης  πίστευε ότι ο άνθρωπος είναι το σοφότερο από τα ζώα επειδή έχει χέρια. Ήθελε έτσι να τονίσει την ανάπτυξη της νοητικότητας με την ανάπτυξη αυτής της ικανότητας. Η ιδέα αυτή επαναδιατυπώνεται ως «καινούργια» από τον Καντ, λέγοντας ότι η ανάπτυξη των φυσικών καταβολών του ανθρώπου δηλ. λόγου και πολιτισμού, συνδέονται με την ανάπτυξη του τεχνικού πολιτισμού και βρίσκονται στη λειτουργία του ανθρώπινου χεριού, αυτού που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο σαν έλλογο ζώο. [Θ. Βεΐκος. Οι Προσωκρατικοί. Εκδ. Δ΄, Ελληνικά Γράμματα, 1995.] 

Ας με συγχωρέσετε αν σας κούρασα, αλλά σαν ρομαντικός και ένθερμος υποστηριχτής της αρχαιοελληνικής διανόησης  και φιλοσοφίας γενικότερα δεν μπορώ να μην αντιδράσω.